Ik kom echt woorden tekort voor hoe ongelofelijk goed en mooi deze serie toch in elkaar steekt. Onvoorstelbaar. Het zit in zulke slimme, kleine dingen. Zo'n shot van een papieren vliegtuigje dat overgaat in dat simulatiebeeld bijvoorbeeld. Dat moment tijdens het terugkijken van Philips dossiermoment, die stilte, die reacties, die spanning. En dan als uitsmijter het bijna komische stukje met Jasmien aan het eind, dat zij dus óók had gekeken. Zo perfect gedaan.
Ik kan gewoon niet terug naar Wie is de Mol? Ik haal daar gewoon - echt sorry sorry - geen plezier meer uit zoals ik dat uit de Mol haal. Als kijker dan. Het is van een volstrekt andere orde qua programma maken. Met alle, alle respect voor het grandioze werk dat achter de Nederlandse zit, al zo ontzettend lang. De Mol is gewoon peak tv voor mij geworden.