Mijn gedachten dwalen af naar de veiling in Wie is de Mol? 2007
De mol is dus iemand die óf zijn klassiekers kent, óf hij is een vaste kijker.
Dit zegt Imanuelle in het interview met televizier
Waarom heb je meegedaan?
“Hoewel ik zelf geen WIDM-kijker was, zijn veel vrienden van mij dat wel. Van hen hoorde ik altijd positieve verhalen over het programma. Toen ik bekender werd, zeiden zij tegen me: ‘Zorg dat je mee kan doen, want dat is echt te gek.’ Nadat ik het zelf een paar keer had gezien, was ik overtuigd: als ik er ooit voor word gevraagd, zeg ik meteen ja. Ik houd van spelletjes, avontuur en uitdagingen, dus dit programma is op mijn lijf geschreven.”
En Sanne
“Ik vind WIDM een prachtig gemaakt programma, en ik kijk er heel graag naar.
Diederik
Was het een langgekoesterde wens van je om mee te doen?
“Absoluut! Dit is het veertiende seizoen dat ik ga zien. Het is te gek om mee te mogen doen. In zo’n gestoorde setting terecht-komen waar je de regie totaal uit handen moet geven, dat is heel bijzonder en heel erg leuk. De eerste keer dat we met de groep voor Art stonden, was heel onwerkelijk en precies zoals ik me had voorgesteld. Ineens sta je daar zelf in twee rijtjes van vijf, zoals je al jaren op tv ziet. In mijn hoofd speelde het WIDM-intromuziekje mee.”
Jeroen
Was het een langgekoesterde wens van je om mee te doen?
“Heel eerlijk: nee. Ik ben een grote Mol-fan; heb alle seizoenen gekeken. Maar toen ze me vroegen, leek het me niets voor mij. Ik ben niet eens sportief. Totdat ik me realiseerde dat ik alleen maar smoesjes aan het verzinnen was. Uiteindelijk besloot ik dus toch maar mee te doen.”
Thomas
Waarom heb je meegedaan?
“Omdat ik al jaren fan van het programma ben. Elke keer als ik keek, dacht ik: wat zou het een droom zijn als ik mee zou mogen doen. Dus toen ik werd gevraagd, sprong ik een gat in de lucht.”
Jochem
Waarom heb je meegedaan?
“WIDM is al zeker tien jaar dé televisiehit in huize Van Gelder. Het is het enige programma waarbij wij als gezin samenkomen, de jongens hun andere schermpjes aan de kant gooien en we een uur lang ademloos voor de tv zitten. Mijn drie zoons riepen dan ook altijd: ‘Pap, als je wordt gevraagd móet je meedoen!’ Dat gebeurde vijf jaar geleden, maar toen kon ik niet vanwege opnames. Tsja, dan is het wachten tot je nog een keer wordt gebeld.”
Het lijkt wel of dit dagboek vóór de opnames gemaakt is
Stel dat ik zeg; 0 euro. Ik geef namelijk niks om jokers en voor niks gaat de zon op. Wat dan? Zou de rest dat ook doen? Zullen ze weten wat komen gaat? En denkt de rest nog wel eens aan de wijze woorden van Jol? Ik hoop het voor ze, maar denk van niet. Al weet je het natuurlijk nooit helemaal zeker. Dus stel, ik noem een bedrag (niet teveel natuurlijk, want nogmaals; voor niets gaat de zon op en het moet mij ook wat opleveren). Dan gaat de veiling sowieso door. En zullen we zien wie zich laat verleiden. Go with the flow.