Ik heb een vermoeden dat De Mol echt gekeken wordt door tieners en volwassen en dat je daardoor meer kan experimenteren met spellen [knip]
En in Nederland [worden nu] veel jonge kinderen van de basisschool, voorbeeld al op een zesde meegezogen [...] met dit programma door hun ouders/klasgenootjes.
Dit zou zomaar eens heel goed kunnen kloppen. Dat zou in elk geval een heleboel verklaren. Ik vind dit een rake observatie in elk geval.
Ik vind WIDM te veel verworden tot een aantal spellen en puzzels, in plaats van dat we echte opdrachten zien.
[knip]
[NL:] vind je weg door een doolhof, geef de juiste omschrijving van een muurschildering/kerkganger door, overleg over de porto over quizvragen, maak een keuze voor een envelop of kist
[BE:] voor een jury geloofwaardig liegen, een lokaal gerecht bereiden, zwaardvechten tegen een piraat, een raket lanceren, winnen van een wielerprof, een dragshow lopen, een goocheltruc uitvoeren en tapdansen
Misschien zit het verschil in de woordkeuze.
In WIDM Nederland worden het
opdrachten genoemd - iets dat je wordt
opgedragen. In België zijn het
proeven - iets waarin je
op de proef wordt gesteld. Ik zou heel graag in de NLse mol meer
proeven zien. Dingen waarvoor kandidaten iets moeten
kunnen. En dat kan prima zonder het ingewikkeld te maken (zie de observatie van Mol1991). Een heel mooi voorbeeld en een van mijn favoriete NLse opdrachten vond ik de "manouvreer stokken door de kamer met vazen zonder iets om te stoten" opdracht in China. Dit is een simpel te begrijpen spel dat alle kijkers snappen zonder uitleg (ook basisschoolkinderen), dat super audiovisueel is en dus super geschikt voor televisie, en iets waar een keer iets anders dan het hoofd wordt gebruikt. Dat is spannend, terwijl het niks te maken heeft met list en bedrog. Ik zou zeggen, graag meer van dat
Ik vind het zo jammer dat zoveel opdrachten in NL "met het hoofd" zijn. De badeend was een fijne afwijking daarvan bijvoorbeeld